Stare przysłowie, a jakże aktualne.
Od trzech lat ktoś nieustannie i konsekwentnie sieje ziarno niezgody, ktoś wpaja w umysły, że oto Rosjanie zamordowali z premedytacją polskiego prezydenta, ktoś udowadnia na każdym kroku, że stoi za tym polski rząd, ktoś wmawia Polakom, że kryzys światowy to tylko wymówka, aby obrobić Polaków i zabrać im resztę tego, co mają, ktoś z uporem nie chce widzieć różnicy między zależnościami gospodarczymi a faktyczną niewolą, a potem ten ktoś jest zdziwiony, że w Dniu Niepodległości ci, którzy go z uwagą słuchali, gotowi są podpalić rosyjską Ambasadę i niszczą wszystko, co im stanie na drodze.
Ów ktoś oczywiście się od owego zniszczenia odcina, bo przecież nie ma z tym nic wspólnego. Przecież to nie jego wina, że zasiane ziarno zakiełkowało obficiej niż sobie życzył i niekoniecznie na tej glebie, którą sobie upatrzył. Cóż – słowa jak nasiona - idą z wiatrem w nieznanym kierunku. Dlatego warto na słowa uważać. A kto sieje nienawiść, niech się spokoju nie spodziewa. Ale może dzięki temu na kogoś przyjdzie opamiętanie, chociaż nie mam na to większej nadziei.
